PASY

KWIETNE

Funkcje pasów kwietnych w rolnictwie i sadownictwie

pasy kwietne są ważnymi obszarami kompensacyjnymi i wartościowym elementem krajobrazu o stosunkowo dużej różnorodności biologicznej.
są także istotnym narzędziem w ochronie roślin uprawnych i owoców, stanowiąc m.in. siedlisko (schronienie oraz miejsce rozrodu) i źródło pokarmu zarówno dla naturalnych wrogów (np. biedronek, pasożytniczych błonkówek, drapieżnych pluskwiaków, ptaków) szkodników roślin uprawnych, jak i dla dziko występujących owadów zapylających rośliny (pszczół samotnic, trzmieli i wielu innych).
pasy kwietne sprzyjają utrzymaniu wilgotności gleby poprzez tworzenie zwartych zacienionych łanów roślin, a także polepszają fizyczne i chemiczne właściwości gleby.
tworzą też barierę i naturalny filtr dla zanieczyszczeń obszarowych związanych z nawożeniem pól oraz stosowaniem środków ochrony roślin uprawnych.

wyjaśniamy

Jak założyć pasy kwietne?

Wybór gatunków roślin

Wybrane gatunki powinny spełniać szereg kryteriów, m.in. powinny pełnić określone funkcje ekosystemowe, być przystosowane do warunków środowiskowych, m.in. typu gleby, panujących w danym miejscu

Przygotowanie stanowiska

uprawa gleby jesienią, np. orka (głęboka, płytsza) lub glebogryzarka — XI
uprawa glebogryzarką lub kultywatorem na wiosnę — III
kilkukrotna płytka (minimum 2 razy) uprawa przez kilka tygodni do momentu wysiewu
wysiew mieszanki — IV/V

Wybór terminu wysiewu

Mieszanki jednoroczne należy wysiewać wiosną, wieloletnie można siać w zasadzie cały rok, jeśli tylko warunki atmosferyczne będą sprzyjać.

Pielęgnacja

Częstotliwość koszenia powinna wspomagać rozwój populacji gatunków pożytecznych. Koszenie pasów kwietnych jest niezbędne do utrzymania różnorodności gatunków roślin i ich dobrej kondycji, a także często inicjuje powtórne kwitnienie roślin w pasie w okresie braku pożytków dla owadów zapylających na polach. Częstotliwość i termin koszenia wpływa na pożyteczną entomofaunę. Nadmierna częstotliwość będzie wpływać negatywnie na liczebność tych organizmów i na ich siedlisko.

Pobierz broszurę informacyjną

Zalety pasów kwietnych dla rolnicwa i sadownictwa

Zapewniają schronienie, nektar, pyłek kwiatowy i alternatywne źródła pokarmu dla wielu gatunków naturalnych wrogów szkodników a także dla owadów zapylających.

Nieuprawiana gleba w pasach kwiatowych sprzyja rozwojowi pożytecznych stawonogów, np. pająkom, chrząszczom.

Pasy kwietne są szczególnie atrakcyjne dla drapieżców latających, m.in. parazytoidów, złotooków, które odżywiają się nektarem i pyłkiem kwiatowym jako alternatywnym źródłem pokarmu

Dodatkowym atutem pasów kwietnych jest zwiększona atrakcyjność sadu dla owadów zapylających, m.in. pszczoły miodnej, pszczół samotnic, trzmieli.

Pasy kwietne w międzyrzędziach są szczególnie cenne dla wrogów naturalnych przemieszczających się na niewielkie odległości, takich jak małe parazytoidy.

Rośliny pasów kwiatowych przyciągają również wiele innych gatunków drapieżnych stawonogów, takich jak biedronkowate, dziubałkowate, skorki, biegaczowate, tasznikowate, drapieżne pryszczarkowate i pająki.